Koningsblauw

Op een feestje krijg ik regelmatig "Zelfgemaakt?" te horen, wijzend naar mijn outfit. De laatste tijd moest ik te veel "Zelf gekocht" antwoorden, dus moest en zou ik voor het trouwfeest van M&D op 17 april een eigen jurk maken. Koningsblauw, dat stond meteen vast. En een June dress, want die had ik deze winter al 100% goedgekeurd. Na lang zoeken vond ik bij Petite Couture vond ik de perfecte stof in het perfecte kleur.

Een tijdje geleden plande ik een weekje vakantie, met exclusieve naaitijd in het achterhoofd. Drie keer raden: ik deed werkelijk van alles die week, behalve naaien. Pas op de laatste dag congé kwam de naaimachine boven. Maar de dagen erna kwam de drukke agenda weer in volle galop op mij af, waardoor er amper vrije avonden of weekends bleken te zijn. Dat ik donderdagnacht nog tot 2 uur moest naaien om alles af te krijgen én 's morgens bleek dat ik de rits nóg maar eens moest uithalen terwijl de deadline mij serieus op de hielen zat, mag dan ook niet verbazen. Strakke planning is my middle name... 

Gelukkig kon ik vrijdag iets voor 13 uur een afgewerkt jurkje op de kapstok hangen, het bij la mama binnengooien voor een strijkbeurt terwijl ik naar de trouwmis in Gent snelde en bij het terugkeren een netjes gestreken kleedje kon ophalen. Merci!

Om het blauw te breken, koos ik voor parels van Veritas. Stuk per stuk met de hand op te naaien, een monnikenwerk dat ik tegen deadline niet goed zag komen. Tijd voor plan b dus: ik pinde het bovenstukje en voering met kopspelden strak vast op mijn strijkplank, legde alle parels in de juiste vorm en plakte ze vast met hobbylijm. Oké, het ís bricoleren en het vroeg een vaste hand, maar tot nu toe houden ze perfect. Voor ik het kleedje was, ga ik alle parels wel vastnaaien natuurlijk.

Een patroon exact volgen is niet aan mij besteed. Ik diepte de halslijn dan ook meer uit om de parels een mooier plekje te kunnen geven, stikte de vouwen in de rok ruim 12 centimeter dicht en ging voor een lagere ruguitsnijding. Van dat laatste ben ik niet zo wild, ik vind het nog altijd wat lomp. Ik had liever een spitsere V-vorm gehad. Maar aangezien de schouderbandjes vooraan wijd openstaan, is dat waarschijnlijk iets waar je weinig kan aan veranderen?

Onderaan de rok naaide ik zwarte paspel als extraatje. Oorspronkelijk wou ik de paspel bovenaan rondom gebruiken, maar dat bleek te hard uit te pakken. Dus verhuisde het naar onderen; een beter plan.

De June dress is waarschijnlijk het eerste en tot nu toe enige kleedje dat bij de eerste pasbeurt als gegoten bleek te zitten. Grote aanpassingen en veel innemen hoefden deze keer eens niet te gebeuren. Happy me! Bovendien zit het prinsesheerlijk. (Dat moet ook het enthousiaste wapperen en flapperen van mijn handen op foto's verklaren, geen idee wat ik daar allemaal aan het doen was)
Moraal van het verhaal: dik tevreden met mijn feestjurk én heel wat complimentjes gevangen. Meer van dat :-)