Vorige week zaterdag zetten we mijn gehengel naar privé-haakles om in de praktijk en ging ik op zwier met Noëlla en Hendrikje in Leuven. Verrassend hoe snel we op dezelfde golflengte bleken te zitten. Het leek alsof we elkaar al tien jaar kenden. Onnodig dus te zeggen dat het een hele fijne blogmeeting was. We flanneerden door Leuven, sprongen binnen in de Hexagoon (nog nooit geweest, maar wàt een machtige plek!), nipten van sprankelende cava's (en deden alsof het champagne was), babbelden over koetjes en kalfjes, namen superbrave Astor op de arm, aten fancy hamburgers in de al even fancy Bar Louis, waaiden binnen in een vers geopend winkeltje vol zelfgenaaide spulletjes, windowshopten en realiseerden ons een uur voor vertrek dat ik nog moest leren haken :-).
In de Pain Quotidien leerde juf Hendrikje het mij aan, met op de achtergrond vergevorderde ex-leerling Noëlla in volle actie aan haar dekentje. Mijn oog-handcoördinatie liet af en toe te wensen over, waardoor de eerste steken er niet echt elegant uitzagen. Maar na anderhalf uur treinen/trainen richting huis vond ik mijn gehaak al wat stijlvoller en gelijkmatiger dan de eerste pogingen. De bollen wol zijn intussen aangevuld en liggen te wachten, tot ik mijn proeflapje durf te ruilen voor het echte werk. Wordt vervolgd...
Als dikke merci voor het de les en het aangename gezelschap - ik vermoedde eigenlijk al op voorhand dat het zo fijn zou zijn :-) - had ik een klein cadeautje mee. Het liefst wou ik iets maken voor hun kindjes, maar die tijd had ik helaas niet. Plan b was een madammenhebbedingetje en dit leek me wel ideaal.
Geschikt voor centjes/boodschappenlijstjes/klantenkaarten/pleisters/bankkaarten/pasjes/...
Of misschien had ik toch eentje moeten maken voor haaknaalden :-)?