Hoewel... míjn bureau is het niet echt. Ik ben verkast naar Mattijs zijn kamer. Oorspronkelijk omdat de vrieskou genadig hard toesloeg in mijn XL-kamer die met een XS-verwarmingetje niet à point kon opgewarmd worden. En ik ben er blijven zitten omdat de voordelen toch wel te schoon waren om te laten schieten. Ik som ze eventjes op: een grote directeursbureaustoel (eigenlijk een wanna be, maar het gevoel zit toch al goed), geen verleiding om te gaan mensenkijken door een blik uit het raam te werpen naar de winkelende voorbijgangers (het enige wat ik zie en hoor, zijn de buren die met hun tot passagiersoptiller omgeturnde werflift op en neer gaan en het terras sneeuwvrij vegen), geen nutteloze gadgets om mezelf te entertainen.
Of toch één minpuntje: ik word serieus in de gaten door deze twee lieverdjes:
Geen opmerkingen