Opnieuw met een stolpplooi, maar deze keer netjes volgens een patroon uit de Knip. Alle lof voor de modellen, maar Jezus wat een vreemde matentabel. Nadat ik de lintmeter rond mezelf drapeerde, mat de tabel mij maatje vierenveertig aan. Een deuk in het zelfvertrouwen en een regelrechte schande - ik heb een dik gat, maar bijlange niet zó omvangrijk - maar aangezien naaiboekjes meestal een eigen logica hanteren, besloot ik dan maar de grote maat te maken. Opluchting én frustratie na het knippen en naaien, want de grootte bleek inderdaad overschat, maar dat bracht natuurlijk ook wat retouchewerk met zich mee. Niet onmiddellijk mijn grootste talent, dus ik heb de rits er verschillende keren terug uitgehaald en wat figuurnaden gestikt om de blazen op mijn poep eruit te foefelen. Maar uiteindelijk is de missie geslaagd: de jeansrok is een feit (al staat hij echt niet mooi op de foto). Eindelijk ook wel, want de rok die ik anders altijd draag, valt na vijf jaar bijna uit elkaar. Hopelijk gaat deze even lang mee...
Volgend plan: kleeeeeedje (dat belooft...)
Geen opmerkingen