Mini Mirte

...bleek toch zo mini niet te zijn. Zes dagen vroeger dan gepland maar met net geen vier kilo op de weegschaal is ze helemaal klaar om alle harten te veroveren.

Ze is nog een groentje op deze wereld maar in elk geval al een echt dotje, zo bewezen deze vlagjes op de kamerdeur om haar komst aan te kondigen.



Al weken lag de vlaggenlijn leeg klaar, berekend op jongens- én meisjesnaam, want Mirte hield er tot het einde de spanning in. Maar 's morgens mocht ik dan eindelijk flocken zodat ze 's middags al in het ziekenhuis konden hangen. Het lettertype en vogeltje zijn gebaseerd op het geboortekaartje.

Ook thuis zal Mirte helemaal bij het kaartje passen. Ik mocht het donsovertrekje maken en haalde de mosterd daar. Eigenlijk kreeg ik letterlijk carte blanche, met blauwe en groene accentjes. De enige voorwaarde was dat het zowel jongens- als meisjesproof moest zijn. Niet eenvoudig - vond ik - want uit alles mogen kiezen, is écht wel veel. Bovendien stikt het internet van de ideeën en stofjes, waardoor het nog verwarrender werd. Uiteindelijk heb ik gewoon niet gekozen en de twee kanten van het laken gebruikt.

Twee abstracte vogeltjes aan de ene kant:







En een fluitende familie flockvogels op den draad aan de andere kant:





In het parkje en met hemel ziet dat er zo uit:




Van Mirte kreeg ik ook een dikke dankjewel, in de vorm van een bon uit Den Beer. Ik voel het al, wij gaan goeie maatjes worden :-).