De bloemen bleken een juiste gok, want ik leerde dat 'Suzan met de mooie ogen' een bloemensoort is. Meteen het idee voor het geboortesuikertje, heel fijn gevonden.
Dat ik de stof maanden op voorhand kocht, stond in schril contrast met mijn naai-ijver. Amper twee uurtjes voor de babyborrel startte ik met naaien. Tja...Wat een meteen een spoedtempo en geen mooie afwerking inhoudt, dat had ik eigenlijk zelf ook kunnen voorspellen. Net op tijd mikte ik alles in een cadeautje en gaf ik het af.
Maar toen bleef het knagen. Die afwerking, daar kon ik toch geen genoegen mee nemen? Dus ging ik achteraf op kousenvoeten het kleedje terugvragen. "Of ik het toch niet even opnieuw mocht aanpassen?" En nu kan ik er wel blij over bloggen. En Suzan? Die vindt het hilarisch, de cutie pie :-)
Wat een mooi kleedje! En een prachtige baby!
BeantwoordenVerwijderenZo vrolijk, en wat staat het haar lief ;)
BeantwoordenVerwijderenZe staat er zo mooi mee. En ik <3 het strikje van een restje paspel.
BeantwoordenVerwijderenMooi gemaakt! Ze staat er goed mee.
BeantwoordenVerwijderenWat een dot van een baby en helemaal met dat mooie kleedje aan! Heel erg mooi gedaan!
BeantwoordenVerwijderenZo'n schattig jurkje!
BeantwoordenVerwijderenIk heb zelf een half metertje van die stof liggen en vind ze zo mooi dat ik maar niet kan beslissen wat ik ervan wil maken (en voor welke dochter).
Héél mooi, dat jurkje!! En dat paspelstrikje vind ik zo slim gevonden! Dat ik daar nou zelf nog nooit opgekomen ben! Maar zou het niet snel helemaal gerafeld zijn na het wassen?
BeantwoordenVerwijderenEn wat een heerlijk lachebekje!
Och, wat een foto, die laatste! En wat een schattig jurkje ook ❤️
BeantwoordenVerwijderenOooo zo schoon!
BeantwoordenVerwijderenlief!
BeantwoordenVerwijderenwat een echte cutiepie!
BeantwoordenVerwijderenwat hou ik van dat paspelstrikje !
BeantwoordenVerwijderen